Nasze Forum "VOX MILITARIS"

julevin

Informuję, że w dniu 10 lipca br. (czwartek), na wniosek Ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa Aleksandrem Gradem, Prezes Rady Ministrów Donald Tusk odwołał ze stanowiska prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Krzysztofa Dzięcielskiego.

W związku z tym, dziś, tj. 11 lipca, w tym samym trybie stanowisko prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej objął Paweł Kossecki. Jednocześnie nowy prezes WAM na stanowisko swojego zastępcy powołał Michała Świtalskiego.

Typowo urzędowa zmiana. Nawet nikt nie pomyślał o tym, aby przedstawić człowieka. Nie ma mowy nic o wyborze z konkursu i skąd i po co przychodzi.Typowe partyjne rozdanie. Poprzednik był w ten sam sposób namaszczony, więc chyba nie ma pretensji, że nie będą za nim plakać. Tego tez w podobny sposób pozbawia stanowiska. Ciekawe jaka jest odprawa?

Obserwator

Człowiek sam sobie stwarza problemy, zbytnio zagłębiając się w artykuły prasowe. I tak przeglądając środowiskowy miesięcznik o zbyt długim tytule, aby go podawać, natknąłem się na stwierdzenie, że w zakresie udziału emerytów i rencistów w życiu kulturalnym w garnizonach pogorszył się w czasie, kiedy ministrem obrony był A. Szczygło. Zapomniał autor tych słów dodać, że to właśnie ten minister podjął decyzję zmierzającą do likwidacji wszelkich więzi wojska z rezerwistami. W tym miejscu trzeba tez pamiętać, że pojawiło się w terenie wielu gorliwych dowódców, którzy zrywali istniejące od lat kontakty organizacji emerytów z wojskiem. Można było odnieść wrażenie, że ci dowódcy nigdy nie mieli zamiaru pójść do rezerwy.

Czytając dalej zastanawiałem się, dlaczego autor tak mocno narzeka na współpracę z Wojskowymi Biurami Emerytalnymi. Przecież ich szefowie, to w większości emeryci wojskowi, ale również pobierający świadczenia to wszyscy byli wojskowi. To tylko brak wiary emerytów w swoje możliwości pozwala tym biurokratom tak mocno lekceważyć byłych żołnierzy.
Ale najważniejsza była informacja na temat ustaw dotyczących sił zbrojnych, które były rozpatrywane w czasie posiedzenia resortowej komisji. Szczególną uwagę poświęcono ustawie związanej z zakwaterowaniem SZ.Wysłuchano sprawozdania z działalności WAM Nie interesował mnie specjalnie opis posiedzenia tej komisji, ponieważ z nim zapoznałem się kilka miesięcy temu, ale zastanowiło mnie, dlaczego w tak istotnej sprawie mimo zapisów w porozumieniu o współpracy nie było konsultacji spraw mieszkaniowych z przedstawicielami tego związku.
Dla mnie jest oczywiste, że MON nigdy nie ma zamiaru konsultowania projektów ustaw ze środowiskiem żołnierzy rezerwy, co często wynika również z braku zainteresowania decydentów wojskowych, którzy znając słabość potencjału władz związku nie chcą ich uczestnictwa w konsultacjach.
W związku z tym, mamy informacje w postaci zdjęć faktograficznych, ale nikt nie zastanawia się i nie stawia pytania, dlaczego tak jest?
Tak wzajemna tolerancja powoduje, że armia daje związkowi jakieś tam pieniądze na pomoc dla najbiedniejszych, którym emerytura nie pozwala na zamknięcie żywnościowe roku kalendarzowego, a działacze z prezesem na czele nie przeszkadzają resortowi, skupiają się na swoich imprezach rocznicowych, strzeleckich i wyborczych.

Romuald

[quote="Obserwator"] I tak przeglądając środowiskowy miesięcznik o zbyt długim tytule, aby go podawać, natknąłem się na stwierdzenie, że w zakresie udziału emerytów i rencistów w życiu kulturalnym w garnizonach pogorszył się w czasie, kiedy ministrem obrony był A. Szczygło.

[b]Można było napisać tytuł tego miesięcznika jeśli dobrze myślę na pewno chodzi o ,,Głos Weterana i Rezerwisty,, Autor tego artykułu opisał zbyt delikatnie co się działo w owym czasie kiedy tym MON-em zarządzał Szczygło. Na pewno nie chciał powtórnie zaogniać stworzonej, ale przebrzmiałej już sytuacji.

Autor narzeka na współpracę z WBE a dlaczego ? ponieważ ta instytucja odebrała prawo opiniowania dla ubiegającym się o zapomogę a sytuacja jest taka sama jak porównanie : stosunek ilości w Polsce rencistów do naprawdę chorujących i niemogących pracować.
Na przykładzie Zielonej Góry dyrektor w/g własnego uznania i swojego widzimisię może przydzielić zapomogę opierając się tylko na opisanych faktach wymyślonych niejednokrotnie a dostatnio żyjących :
np emerytka mieszka z synem i synową lekarzami na wsi ( prawie w pałacu )i ona pisze o zapomogę na opał.

Podobin

Szanowny Romuald zapewne ma świadomość dziwnych nieprawidłowości, ponieważ z tonu jego wypowiedzi wynika, że jest wnikliwym obserwatorem środowiska mundurowego. Otóż, tak się dziwnie składa, że żołnierze są ciągle wsłuchani w jeden okropny tytuł powieści i systematycznie młodzi starszym „gotują ten los”. Dzieje się to od wielu pokoleń i nic nie wskazuje, żeby w najbliższym czasie mogło to ulec zmianie.

Do powrotu do tematu zmusił mnie artykuł w stołecznej gazecie. W nawale krytycyzmu w polskich gazetach czasami można przeczytać również, że naszym rodakom również coś się udaje. Oto, bowiem mieszkańcy jednego z przedwojennych budynków pamiętających jeszcze czasy z przed I wojny światowej, po wykupieniu swoich mieszkań od gminy, a trzeba tu zauważyć, że z ulgami za mieszkanie i za grunt i stali się członkami wspólnoty mieszkaniowej. Podobnie rzecz się ma i z budynkami wojskowymi i nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie drobny szczegół. Niezależnie od tego, że nasi sąsiedzi cywile nie musieli przy wykupie mieszkań komunalnych płacić za grunt 100%wartości rynkowej za metr kwadratowy, to jeszcze tak się składa, że gmina, od której wykupili mieszkania oddała nowo powstałej wspólnocie mieszkaniowej kilkaset tysięcy złotych z funduszu remontowego, który, co prawda, że nie wielki, ale był odkładany na odtwarzanie zużywanej substancji mieszkaniowej. Dzięki tym środkom i innym formom pomocy mieszkańcy tego budynku odtworzyli zabytkowa elewację.

Chciałbym zapytać Szanownego Romualda, czy zna taki przypadek, aby wspólnota mieszkaniowa powstała w budynku dotychczas zarządzanym przez WAM, na dobry początek otrzymała jakiś marny procent zbieranych na remonty wojskowych budynków pieniędzy. Niestety do mnie takie wiadomości nie dotarły. Nie mogło tak być, ponieważ z wyjątkiem drobnych napraw, środki wpłacane przez wojskowych mieszkańców, w zasadniczej kwocie były przeznaczane na pensje mocno rozbudowanej administracji mieszkań wojskowych. Jednym słowem żołnierze zawodowi i emeryci wojskowi, w pewnym sensie utrzymywali całą armię gamowskich i wamowskich urzędników.

Pewnego razu, gdy dane mi było znaleźć się przed obliczem szefa WAM płk rez. Jaworskiego, w czasie, gdy ministrem obrony był J Szmajdziński, zapytałem go, dlaczego budynki z WAM przechodzą do wspólnot mieszkaniowych jedynie z bagażem zaniedbań remontowych i wojskowi przy wykupie musza płacić 100% za m2 gruntu, to ten były oficer sztabu generalnego był mnie łaskaw poinformować, że i tak powinniśmy się cieszyć, że dostajemy taką szansę, ponieważ nowa ustawa, nad którą pracują, już tego nie będzie przewidywać.

Kto był szefem tego oficera w służbie, to nie wiem? Ale dalej komentować tego się nie da.
Podobne stanowisko w tym czasie zajmował minister Szmajdziński, a prezydent Kwaśniewski
na zażalenia w tym zakresie nie odpowiadał.