Nasze Forum "VOX MILITARIS"

jkasper

We wczorajszym Szkle Kontaktowym podano kwotę zadłużenia zagranicznego Polski. Obecnie wynosi ok. 205,3 mld ( miliarda!) Euro (nie dolarów).
Według Narodowego Banku Polskiego zagraniczne zadłużenie Polski wynosiło na koniec 2007 r. prawie 230 mld dol. Od końca 2006 r. wzrosło o ponad 60 mld.
C.d. na stronie [link widoczny dla zalogowanych]
Ogólna kwota zobowiązań krajowych podmiotów wobec zagranicy wynosiła w końcu III kwartału 2009r. - 187,8 mld euro.
C.d. tekstu [link widoczny dla zalogowanych]
Zadłużenie PRL na koniec 1999 r wynosiło 31,3 mld dol. Ale były to rządy motłochu dla motłochu ( jak błędnie powiedział pewiem klasyk), czyli inne czasy. Porównaj: [link widoczny dla zalogowanych]
A obiecywać można wszystko. Napisałbym, kto i jak z tym dałby radę, ale prawo zabrania. Kiedyś ten dług trzeba będzie spłacić. Spłacamy i będziemy go spłacać wszyscy. Nie będzie miało znaczenia, kto będzie u władzy: lewica, prawica, liberałowie czy ktokolwiek inny. Kto odczuje to najdotkliwiej? Jak zawsze. Niedługo sami sobie będą chetnie oddawać władzę.

piotrws

mam nadzieje ze beda oddawac wladze wraz z majatkami pamietne czasy 1917 napewno się kiedys powtórzą czy to chcemy czy nie.

Lotnia

Wstyd Panie Tusk, tak kłamać w żywe oczy i to na papierze i podpisując się pod tym !. No chyba, że po wyborach się okaże iż to nie Pana podpis, tylko jakiś zawistny urzędnik wykorzystał Pana faksymile.

SOKÓŁ

Witam wszystkich Panów EMERYTÓW i RENCISTÓW.
Przypominam kolegom, że zbliża się 4 lipca, jest to wybrany dzień aby podziękować
szanownemu panu Bronkowi podobno już nie hrabiemu, za jego wieloletnią nadzwyczajną troskę i starania- aby nam się wiodło i aby nasze emerytury były
lepsze niż te które nam przyznano za służbę OJCZYŻNIE. Także za zachowanie
najwyższych standardów Państwa Prawnego kiedy, jak stwierdził w pierwszej debacie
MY wszyscy Emeryci i Renciści mundurowi jesteśmy bardzo zadowoleni z rozwiązań którymi Nas obdarzył.
Pozdrawiam Wszystkich walczących i do zobaczenia przy urnach.

SOKÓŁ

Mała refleksja po wyborach.
Patrzę i widzę dokąd ten kraj zmierza. W przeddzień wyborów Kraków nawiedza specjalny wysłannik administracji USA aby upomnieć się o odszkodowania za utracone mienie obywateli żydowskich tak jakby Polska w latach 60-siątych już nie zapłaciła Ameryce, uraczyć nas rakietami abyśmy mogli się w łatwy sposób
tak zadłużyć, że nasze pra pra wnuki będą miały za co płacić wielkiej Ameryce -a może jej bankierom. Kiedy zobaczyłem kto wszedł na podium do nowo wybranego Prezydenta i jego małżonki natychmiast po ogłoszeniu sondażowych wyników, nie mam żadnych wątpliwości że moja walka przed polskimi sądami o zagrabione mi pieniądze jest bezsensowna. Pozostaje tylko jedno pytanie, czy Naród Polski zawsze
musi płacić krwią za odzyskiwanie wolności przefrymarczanej przez własnych przedstawicieli, którzy mają ogromną łatwość w uzależnianiu nas od sił obcych.
Gdzie dziś jest POLSKA RACJA STANU w czyich rękach?

Gość

sceptyk

Henry49
Nie wystarczy iść na łatwiznę.
Czasem niestety trzeba pomyśleć. I do tego logicznie. To nie boli.
Gdzie Rzym? Gdzie Krym?

julevin

Henry 49

To, co napisał Słowacki wiązało się z inna sprawą i nie może być użyte w kontekście poprzedzającej wypowiedzi.
Źródła bowiem podają : "Słowacki napisał: "Polsko, twa zguba w Rzymie".
Krytycyzm Słowackiego wobec Stolicy Apostolskiej związany był z polityką ówczesnego papieża Grzegorza XVI, niechętnego względem dążeń niepodległościowych Polski, który w 1832, w encyklice Cum primum potępił powstanie listopadowe. Słowacki pragnął by kiedyś na czele Kościoła stanął "Papież Słowiański" (napisał na ten temat wiersz).

Pragnienie Słowackiego spełniło się.

Gość

Podobin

Polska nie jest państwem wyznaniowym, ale ma społeczeństwo wyznaniowe.
Katolicy, mimo, że przez kilkadziesiąt lat wykazywali się liczebną przewagą na innymi wyznaniami, czy ateistami, agnostykami itp. byli zmuszani do zaniechania swoich praktyk religijnych.
I tak, jak wówczas Polska konstytucyjnie była państwem laickim, tak i teraz Polska nadal nie jest państwem wyznaniowym.

Zasadnicza różnica polega na tym, że wówczas, katolicy byli w pewnym sensie prześladowani, a teraz obywatele ateiści i innych wyznań nie cierpią z tego powodu.
Nie ma bowiem przykładów, by ateiści nie mogli zajmować kierowniczych stanowisk, tylko dla tego, że nie są katolikami.

Jednocześnie trudno oczekiwać, by w kraju, w którym jest większość katolików, specjalne uprawnienia przysługiwały osobom innych wyznań lub niewierzącym.
Większość zdecydowała o pewnych zapisach konstytucyjnych, co wcale nie upoważnia do twierdzenia, że Polska jest krajem wyznaniowym.

Zapewne takiej sytuacji nie chcieliby też sami katolicy. W czasie silnej władzy królewskiej, kiedy to duchowieństwo miało znacznie większy wpływ na władców niż obecnie, również decyzje władzy centralnej nie były za aprobata Kościoła Katolickiego. Trudno, bowiem sądzić, by imigracja Żydów do Polski w XV-XVI wieku odbywała się za namową biskupów polskich.
Również trudno zgodzić się z tym, że w kraju nazywanym przez niektórych „ wyznaniowym” władze kościelne, zaaprobowały zwycięstwo partii popierającej In vitro, marsze wolności, czy tez związki homoseksualne.
Należy tylko zastanowić się, dlaczego część obecnej władzy w pewnej przeszłości, tak usilnie zabiegała o poparcie kościoła w walce z poprzednim systemem.

Jeżeli obecnie mniejszość domaga się więcej, niż to wynika z matematyki, to powinna trochę poczytać historii. Mamy taką demokrację, że np. uczeń wcale nie musi chodzić do szkoły, gdzie wisi krzyż, ponieważ może sobie wybrać inną szkolę.
Ale też nie może być tak, by większość podporządkowywała się marginalnej mniejszości. Zapisy konstytucyjne przedtem i teraz głosiły oddzielenie kościoła od państwa.

Bolek5111

Przepraszam bardzo szanownych forumowiczów!!! Pomyliliście Panowie chyba tematy. Tutaj na tych stronach walczymy chyba zupełnie o coś innego. Do dyskusji na tematy światopoglądowe odsyłam na inne fora. Zaglądając tutaj oczekuję nowych wiadomości z frontu walki "O co walczymy".

sceptyk

Henry49
Osobiście jestem przeciwny temu, żeby racja była po stronie tego, który głośniej ją wykrzyczy. Obojętne, czego to dotyczy.

p.s. zgadzam się ze zdaniem Podobina, że demokracja to rządy większości, przy poszanowaniu praw mniejszości.
Ale znaj proporcje mocium Panie!
Niedopuszczalne według mnie jest, żeby mniejszość, czy wręcz margines, dyktował swoje warunki większości.
Jeśli tak jest, oznacza to, że mamy do czynienia z niezdrową sytuacją.

sceptyk

Bolek5111
Decyzje o tym czego dotyczyć może dyskusja na forum podejmuje moderator. Wydaje mi się, że Kolega wykroczył poza swoje kompetencje.
Chyba, że się mylę. A Kolega miał na myśli założenie nowego wątku na tym forum.

julevin

Odnoszę wrażenie, że w tej walce, a zwłaszcza w tym miejscu na forum, które zostało zatytułowane " O co walczymy" zbyt wiele było druków, petycji, wniosków i różnego rodzaju pism urzędowych, a zabrakło uzgodnienia między uczestniczącymi na tej stronie o co tak naprawdę walczymy
Każdej walce powinien przyświecać określony cel, powinny temu celowi przyświecać realne przesłanki i powinny zostać podjęte racjonalne formy i metody działania.
Dobrze też by było, gdybyśmy mieli określone grono sojuszników i poczynić kroki w celu skonsolidowania działania.

Niestety od samego początku nie zapewniono wymienionych wyżej składników. Działania były prowadzone rozproszonymi siłami i napotykały na prawnie zorganizowany odpór, który często przy pomocy prostej arogancji / jaką odznacza się każda władza / odbijały rój pozwów i różnorodnych ataków.
Walczący okazali się nie tylko słabo zorganizowani, to jeszcze zbyt przekonani i możliwości znalezienia sprawiedliwości na oceanie bezprawia.
Jednocześnie walczący emeryci okazali się być niekonsekwentni, bowiem atakując rządzących za stosowanie wobec nich bezprawia, jednocześnie w ostatnich wyborach w 60-70 % poparli kandydata rządzącej partii zarówno w I jak i II turze wyboru prezydenta.
Śmiesznie wyglądają skargi kierowane do premiera i szefa MON z jednoczesna akceptacja ich kandydata na prezydenta.

Podobnie zresztą w przeszłości widzieliśmy rozdzieranie szat posłów SLD w sprawie waloryzacji, gdy wcześniej w 1998 roku prezydent Kwaśniewski podpisał tę niekorzystna nowelizację.
Dlatego temat sam się zaczyna zużywać i nie ma straty w dyskusji. Wkrótce może przyjść czas, gdy moderator zakończy ten temat.
Jeżeli bowiem nikt nie uzasadnił jeszcze na tej stronie, dlaczego emeryci występują do sądu z oskarżeniem zarówno nowelizacji ustawy z 1993 roku jak i 1998 roku?, to trudno myśleć o sukcesie w załatwieniu tego protestu.
Jeszcze raz okazuje się, że protestujący nie mają ustalonego wspólnego punktu widzenia. Przepisywali wzory dokumentów nie mając przekonania do ich słuszności.
Oczywiście, widać to było w dziesiątkach pozwów, że ta dobra i sprawiedliwa nowelizacja ustawy emerytalnej z 1993 roku nie była akceptowalna przez pewne grupy emerytów, ale pamiętajmy, to właśnie ta nowelizacja, a nie tysiące pozwów, znacząco poprawiła sytuację finansową kilkudziesięciu tysięcy emerytów, a jej założenia zlikwidowały pojęcie " starego portfela '.

Niestety, nie na na zawsze, jak to obiecywali politycy. Ale to była jednostronna decyzja władzy, która oszukała środowisko wojskowych i innych służb mundurowych. Pamiętajmy o tym i nie próbujmy zapominać o tym fakcie w imię mniejszości.

Rok 1998 i lata następne przyniosły niekorzystne zmiany. Nie można jednak potępiać czegoś, co było zrobione w imię i w uzgodnieniu ze środowiskiem emerytów i całego wojska.
Takie działania nie mogą mieć powodzenia.
Stowarzyszenie Pro Milito chciało występować mimo braku akceptacji, ale brak zgodnego stanowiska wśród skarżących nie pozwalał na efektywne działania.
My mówiliśmy o roku 1998, a inni dodawali do tego jeszcze rok 1993.
Dlatego spasowaliśmy.
[b]Możemy dalej dyskutować, nie będziemy natomiast zamieszczać druków , wzorów, apelacji dotyczących negacji nowelizacji z 1993 roku.[/b]
Byłoby to nieuczciwe.